Gdzieś między Polską a Niemcami, a szczególnie w NRD

Na ulicy widziane: Jaguar E-Type

Dziś znowu klimaty Bondowskie - piękny egzemplarz najbardziej klasycznego klasyka - Jaguar E-Type, model z silnikiem 12V o pojemności 5,3l. Silnik ten był stosowany również w późniejszych modelach, między innymi w Daimlerze Double Six (różniącym się tylko znaczkiem od Jaguara XJ serii III). Takiego Daimlera, oczywiście używanego, kupił sobie kiedyś jeden mój kolega z Berlina, raz ten samochód prowadziłem. Silnik był po prostu niesamowity, dwanaście cylindrów pracuje praktycznie niesłyszalnie, przy jeździe 60 km/h nie słychać go w ogóle, słychać tylko szum opon. Niestety te samochody nadają się tylko do szybkiej jazdy, przy powolnej, a zwłaszcza przy podjeżdżaniu w kolejce do granicy się przegrzewają.

Jaguar E-Type Series 3 (1971–1974)

Jaguar E-Type Series 3 (1971–1974)

Dokładnie ten wariant podoba mi się najbardziej - coupe bez zderzaków, z aerodynamicznymi osłonami reflektorów i dużym wlotem powietrza. Zderzaki tylko psują linię. Ale podobno znacznie wyższe ceny osiągają roadstery pierwszej serii - nawet ponad 100.000 euro.

Jaguar E-Type Series 3 (1971–1974)

Jaguar E-Type Series 3 (1971–1974)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , ,

Kategorie:Na ulicy widziane

Skomentuj

Na ulicy widziane: Ale co??? (Już wiadomo: TVR Tasmin)

Któryś z sąsiadów jeździ czymś takim:

TVR 280i Tasmin, 1981–1988

TVR 280i Tasmin, 1981–1988


TVR 280i Tasmin, 1981–1988

TVR 280i Tasmin, 1981–1988

 Nie mam pojęcia, co to w ogóle jest. Nie ma żadnego znaczka, nazwy, nic co pomogłoby zidentyfikować markę. Nie wiem nawet który to sąsiad - to jest drugi samochód, jeżdżony tylko z rzadka, ani razu nie widziałem kto do niego wsiada.

Ktoś może taką markę zna?

EDIT: Przypadkiem znalazłem: Jest to TVR Tasmin. Trudno się dziwić, że nikt takiego pojazdu nie zna, bo zrobiono ich wszystkich tylko około 1200 sztuk, z czego duża część poszła do USA.

TVR 280i Tasmin, 1981–1988

TVR 280i Tasmin, 1981–1988

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , ,

Kategorie:Na ulicy widziane

5 komentarzy

Tu-144 vs. Concorde

Dzisiejsza notka to wynik jeszcze zeszłorocznej wycieczki do muzeum techniki w Sinsheim. Trochę trwało, ale dopiero teraz temat dojrzał i mam trochę czasu na przygotowanie notki.

Każdemu entuzjaście techniki szczerze polecam wizytę w muzeach w Sinsheim i Speyer. O Speyer innym razem, dziś o najmocniejszym punkcie muzeum w Sinsheim - Tu-144 i Concorde.

Krótki rys historyczny: Oba samoloty były jedynymi jak dotąd naddźwiękowymi maszynami pasażerskimi, oba były bardzo do siebie podobne. Mimo że Tu-144 wystartował parę miesięcy wcześniej niż Concorde, to podobieństwo obu samolotów dawało od początku pożywkę dla spekulacji o wykradzeniu planów Concorde przez Rosjan. Oba samoloty postawione obok siebie dają możliwość wyrobienia sobie zdania na ten temat.

Tu 144

Tu 144

 

Concorde

Concorde

Muzeum zakupiło te samoloty w różnych terminach i przetransportowało je różnymi drogami. Concorde przyleciał sam na pobliskie lotnisko, tam został częściowo rozebrany, przewieziony i i zmontowany ponownie, Tu-144 jako nielatający, został przetransportowany z Rosji drogą wodną. Oba samoloty została postawione na słupach nad halą muzeum, oba można zwiedzać. W obu wypadkach przy transporcie zrealizowano reportaże, pokazywane od czasu do czasu w telewizji.

Samoloty są podobne, ale już pobieżne porównanie podstawowych danych technicznych wskazuje że nie są to klony tego samego projektu. Inna jest długość, rozpiętość, wysokość...

(Niestety nie da się do Tu-144 podejść tak, żeby mieć na zdjęciu całego od dołu, jak Concorde.)

Tu 144

Tu 144

 

Concorde

Concorde

Do istotniejszych różnic należy miejsce umieszczenia silników. W Tu-144 znajdują się one centralnie, bezpośrednio pod kadłubem, w Concorde są przesunięte na zewnątrz, pod skrzydła. Konsekwencja tego jest taka, że w Concorde można było zastosować odwracacze ciągu dla zmniejszenia dobiegu, Tu-144 musiał do tego celu używać spadochronu hamującego. Widać też inne rozwiązania chowania podwozia i przystosowanie Tu-144 do lotnisk o gorszej nawierzchni (więcej kół w podwoziu głównym).

Tu 144

Tu 144

 

Concorde

Concorde

Oba samoloty miały wynikający z przyjętego układu problem, że przy niskich prędkościach  lądowaniu kadłub musiał być ustawiony pod dość dużym kątem w górę. W związku z tym ogon samolotu miał spore szanse przy przyziemieniu szurnąć o ziemię. Konstruktorzy Concorde poradzili sobie w ten sposób, że dodali w części ogonowej wysuwane kółko. Natomiast konstruktorzy radzieccy nie wypadli sroce spod ogona i wymyślili lepsze rozwiązanie - wysuwane dodatkowe skrzydełka w przedniej części kadłuba.

Oczywiście całkowicie inna jest oczywiście awionika, z przyczyn oczywistych.

(Niestety światło rozpraszające się na plexi nie pozwoliło na zrobienie dobrego zdjęcia kokpitu Tu-144)

Tu 144

Tu 144

 

Concorde

Concorde

 

Tu 144

Tu 144

 

Concorde

Concorde

Natomiast wewnątrz podobieństwa są wręcz zdumiewające. Kuchnia, toalety, szafy ze sprzętem w dokładnie tych samych miejscach, nawet wyglądające podobnie.

Concorde

Concorde

Według mnie, to Rosjanie rzeczywiście dostali plany Concorde, ale z jakiegoś wczesnego etapu projektowania i wykorzystali je do skrócenia czasu przygotowania swojego samolotu. Jednak wiele ich rozwiązań wymyślili sami. Potem ze względu na silne naciski polityczne żeby skończyć wcześniej niż zachodni konkurent wypuścili niedorobioną konstrukcję, która nie nadawała się do praktycznego użytku.

[mappress mapid="39"]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , , , , ,

Kategorie:Ciekawostki

Komentarze: (1)

Na ulicy widziane: Aston Martin DBS

Dziś w klimatach Bondowskich: Aston Martin DBS, kolor tylko jakiś niebondowy (ale za to ładny).

Aston Martin DBS (1967-1972)

Aston Martin DBS (1967-1972)

 

Aston Martin DBS (1967-1972)

Aston Martin DBS (1967-1972)

 

Aston Martin DBS (1967-1972)

Aston Martin DBS (1967-1972)

Ale kierownica jak trzeba, z prawej.

Aston Martin DBS (1967-1972)

Aston Martin DBS (1967-1972)

Tylko co taki samochód robi na parkingu Lidla?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , ,

Kategorie:Na ulicy widziane

3 komentarze

Made in Germany, finished in Britain

Made In Germany, finished in Britain

Made In Germany, finished in Britain

 Napis na tabliczce:

Made in Germany, finished in Britain.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , , ,

Kategorie:Ciekawostki

Skomentuj

Telewizja edukacyjna (8): Małe planety

Dziś o programie dla małych dzieci. Angielskim. Właściwie jest to serial animowany zrealizowany przy pomocy komputera. Nazywa się on Tiny planets, w wersji niemieckiej Kleine Planeten.

"Małe planety"

"Małe planety" Źródło: www.insidesocialgames.com

Rzecz jest po prostu rewelacyjna - jest to kurs fizyki, matematyki i przyrody dla trzylatków.

Bohaterami serialu są dwa białe, futrzaste stworki. Jeden z nich imieniem Bing jest z grubsza człekokształtny i przypomina białe Yeti, drugi, Bong, jest czymś w rodzaju sześcionogiego psa albo futrzanego pająka (wiem, brakuje dwóch nóg) z dużą głową. Oba stworki mieszkają na pokrytej lodem planecie i w każdym odcinku wybierają się swoją białą, futrzaną kanapą wyrzucaną z wielkiej, mosiężnej katapulty na wyprawę na jedną z sześciu tytułowych Małych planet.

Każda z planet poświęcona jest jednemu tematowi:

  • Przyrodzie (Nature)
  • Akustyce (Sound)
  • Optyce (Light and Color)
  • Matematyce z geometrią (Stuff)
  • Technice (Technology)
  • Zachowaniom społecznym (Self)

Planety są zamieszkane przez bezrękie, strusiowate stworki  zwane Flockers, w różnych odmianach (jedna lub dwie nogi, jedna lub dwie głowy, różne kształty i ubarwienie) oraz przez niewielkie stworki w kształtach geometrycznych. Okazjonalnie pojawiają się inne stworzenia oraz latające roboty.

Z opisu brzmi to głupkowato, ale wcale takie nie jest.  Każdy odcinek ma jasne cele dydaktyczne i zabawnie i nienachalnie je realizuje. Dzieciom bardzo się to podoba, mój syn uwielbiał ten serial i gry na stronie internetowej, miałem nagrane wszystkie 68 odcinków a moje dziecko co pewien czas życzyło sobie oglądać je po kolei.

Odcinki są krótkie, mają po 5 minut i normalnie nie pada w nich żadne słowo. Niestety wersja pokazywana w Niemczech była "dokretyniona" dodaniem narratora komentującego to, co i tak widać na ekranie. Postać ta została dodana w wersji na eksport do USA. No ale cóż, trzeba to przeżyć.

Serial szczerze polecam, nawet po dokretynieniu jest to najlepszy kawałek edukacji dla przedszkolaków jaki widziałem.

Niezłe są też gierki flashowe na stronie programu.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dotyczy: , ,

Kategorie:Telewizja

Skomentuj