cmos 9 października 2023 at 14:16 on Żegnaj NRD Extra: Klocki Der kleine GroßblockbaumeisterBardzo interesujące, pierwszy raz widzę. Myślę jednak, że to ...
janekr 9 października 2023 at 11:30 on Żegnaj NRD Extra: Klocki Der kleine GroßblockbaumeisterCzy zestaw budowlany to nie było to? właśnie pojawiło się na ...
banan 1 października 2023 at 20:02 on Wakacje z terroryzmem„Katar” Lema... wracając z wakacji puściłem audiobooka. Reak ...Głównym tematem w mediach w ostatnich dniach jest doktorat ministra obrony Karla-Theodora zu Guttenberga. Zanim się nim zajmiemy, wyjaśnijmy najpierw o co chodzi z tym zu.
W Polsce przyjęło się sądzić, że niemiecki szlachcic to jest zawsze von XXX. To von nazywa się Adelszusatz (dodatek szlachecki) i można przetłumaczyć je jako z albo od. Polskim odpowiednikiem byłaby końcówka nazwiska -ski. Czyli na przykład polski Zamojski byłby w Niemczech von Zamość. Innymi słowy von oznacza, że rodzina miała władzę w danej okolicy. Zu natomiast jest umieszczane przed nazwą obszaru, gdzie rodzina ma władzę aktualnie. Znaczy władzę to może nie jest najlepsze słowo, powiedzmy może ziemię albo zamek. Ktoś może być zatem von XXX zu YYY, albo dla XXX = YYY von und zu XXX.
Z takich utytułowanych można się łatwo nabijać przekręcając ich Adelszusatz na ab und zu - brzmi bardzo podobnie, ale ab und zu oznacza od czasu do czasu.
Przywileje i tytuły szlacheckie zniesiono w Niemczech w tym samym czasie co i w Polsce - zaraz po pierwszej wojnie światowej. Ale Adelszusätze w nazwiskach zostały, co któryś Niemiec ma w nazwisku von (na przykład kierownik administratorów w firmie w której pracuję jest von Berg) albo zu. Pan Guttenberg jest jednak z tych bardziej hardkorowych - jego pełne nazwisko brzmi Karl Theodor Maria Nikolaus Johann Jacob Philipp Franz Joseph Sylvester Freiherr von und zu Guttenberg.
Dla informacji: Freiherr to najniższy tytuł szlachecki w Niemczech, odpowiadający polskiemu baronowi. Tytuł nie ma żadnej obowiązującej mocy prawnej, tytuły te są kwalifikowane jako cześć nazwiska.
Wróćmy do pana Guttenberga. Jego rodzice i krewni byli oczywiście wszyscy i von i zu. Jak zajrzeć do jego genealogii to migają tam nazwiska znane z podręczników historii, niekoniecznie wymieniane w dobrym kontekście - jego matka była na przykład von Ribbentrop. Pełno tam wojskowych i polityków. Guttenberg też odbył służbę wojskową a potem studiował i skończył prawo. Nie zrobił jednak praktyki i egzaminu sędziowskiego. Zamiast tego zaczął pracować w rodzinnej firmie jako doradca inwestycyjny, później prowadził całą tą firmę. A potem, w 2002 poszedł wzorem przodków w politykę.
Karl-Theodeor zu Guttenberg Źródło: Bundestagsbüro Karl-Theodor Freiherr von und zu Guttenberg MdB
Ktoś tak skoligacony musiał oczywiście wybrać partię mocno prawicową - CSU. No a ponieważ był śliczny, szlachecki, korrekt, wykształcony, mądry, moralny i w ogóle och i ach, to ostro szedł w górę. Już w 2005 wszedł do parlamentu, dostając 60% głosów w swoim okręgu w pierwszej turze. W 2009 został wybrany ponownie z najlepszym wynikiem w ogóle - 68,1%. W tym samym 2009 został ministrem gospodarki a trochę później przeniesiono go na odcinek obrony. Co do owoców jego działalności można się spierać, ale PR-owo był świetny. Jako minister gospodarki miał w rankingach popularności najlepszy wynik jaki kiedykolwiek miał niemiecki minister gospodarki - 61% ankietowanych było zadowolone z jego pracy.
Karl-Theodor zu Guttenberg Żródło: Bundeswehr-Fotos
No i taki świetny facet po prostu musiał sobie jeszcze dorobić Dr. przez tytułem (Proszę się nie czepiać, że po Dr. nie pisze się kropki, po niemiecku się pisze.) Więc równolegle z pracą polityczną zaczął pisać doktorat z prawa konstytucyjnego - Verfassung und Verfassungsvertrag: konstitutionelle Entwicklungsstufen in den USA und der EU (Konstytucja i umowa konstytucyjna: stopnie rozwoju konstytucyjnego w USA i UE). Wyszło mu tego ponad 500 stron, obronił ją w 2007 z oceną summa cum laude - czyli z najwyższym wyróżnieniem. No po prostu szlachcic jak z hagiografii. Adel verpflichtet - czyli po naszemu Noblesse Oblige.
zu Guttenberg z żoną Żródło: Wikipedia Autor: Ralf Roletschek
Ale w ostatnich dniach zaczęło się okazywać, że z tym oblizywaniem coś nie tak. Jeden profesor od prawa przy jakiejśtam okazji pracę Guttenberga przeczytał i zauważył, że są tam fragmenty nie oznaczone cudzysłowem ani przypisem, które już skądś znał. Po opublikowaniu tej informacji pracę przeczytało jeszcze trochę fachowców i oni poznali jeszcze trochę fragmentów. W tej chwili jest mowa o kilkunastu autorach z których Guttenberg ściągnął, dalsza komparatystyka jest w toku.
Ja rozumiem, że doktorat z prawa składa się głównie z cytatów, a udział własnej myśli nie jest znowu aż taki wielki, no ale wygląda na to że pan Guttenberg trochę przeholował. Prognozuję, że za pewien czas okaże się że praktycznie cała praca składa się z copypast. W końcu nastukać nawet powiedzmy 250 stron (od 500 odjąłem połowę na oznaczone cytaty) własnego tekstu prawniczo-naukowego tylko wieczorami i nocami po pracy w parlamencie i mnóstwie innych zajęć to nie w kij dmuchał. Więc już się nie chciało sformułować przeczytanych myśli własnymi słowami.
Ale jednego nie rozumiem. Takie rzeczy przechodziły, powiedzmy, do połowy lat 90-tych, zanim Internet rozwinął się na skalę masową. Wtedy rzeczywiście trudno było przewidzieć że wkrótce duża część źródeł i własna praca wylądują w ogólnodostępnej sieci, że wyszukiwarka tekst zindeksuje, że jak ktoś plagiat zauważy to pół świata będzie o tym wiedzieć w parę godzin. Ale w XXI wieku!? Żeby o tym nie pomyśleć to trzeba być skończonym głupkiem! No gdyby był jakimśtam prowincjonalnym prawnikiem chcącym przy pomocy tytułu napędzić klientów swojej kancelarii, ale osoba ze świecznika i pierwszych stron gazet!? Przecież opozycja tylko na takie coś czekała!
I prawdopodobnie pan Freiherr Guttenberg ab und zu Copypaste będzie musiał zrezygnować z posad świecznikowych. Rodzinna firma czeka.
Dalej o aferze TUTAJ
